Koronavirüs, insanlığın ne satın alacağını ve nasıl eğleneceğini düşünmek yerine, geleceği hakkında düşünmeye başlamasına yardımcı olacaktır. Aslında virüs zaten işini yaptı ve düşüncelerimizi temizledi. Şimdi sadece nereye gittiğimizi bulmamız gerekiyor. Bugün, kimseye hayatımızın hiçbir değeri olmadığını açıklamamız gerekmiyor, virüs zaten her şeyi bize açıkladı. Ancak soru hala devam
SAM, İsrail’i suçlamaya uğraşır, bu yüzden Yaradan ona tanık getirmesini söyler, bu yüzden o, beraberinde güneş getirir. Ayı getirmeye gitmiştir ve onu takip etmiştir. Ona “Sizin için akıl almaz olan bu şeyde, sorgulamayın” denilen yere tırmanmıştır. “Güneş”, Tora anlamına gelir ve ay, mantık ötesi inanç olan bir Mitzva’dır.
“İnsanların Ruhuyla Olan Memnundur” O sordu, en yüce ve en meşhurun kavgalı olduğunu buluruz yani insanların ruhu, onunla memnun değil. “İnsanlarla olan” demediklerini daha ziyade “İnsanların Ruhuyla Olan” dediklerini açıkladı yani sadece bedenler kavgalıydı yani her biri, sadece alma arzusunu kullanır fakat insanların ruhu, bu zaten maneviyattır. “Onlardan
“Tora’nın kutsaması”, bedenin onu kutsamaya zorunlu kıldığı anlamına gelir. Yani Yaradan’ın; birinden iyi bir şey alırsa, onu kutsadığı bir doğa ile yarattığı beden onu kutsar ve buna Tora’nın “yemeği kutsaması” denir. “Emredilmez”, bedenin onu kutsaması için zorlamadığı anlamına gelir çünkü diğerinin, ona verebileceği ancak vermediği birkaç şeye daha
Dagim [balık], maneviyat hakkında Daagot [kaygılar/ endişeler] anlamına gelir yani eksiklikler. Şabat’ta her şey ıslah olduğunda, kaygılar yiyecek olur. Mısır’da kaygılar boşunaydı yani Mitzvot [emirler] olmadan. Eğer kaygılar kendi için alma ile ilgiliyse, beden kaygılanır ve fazla iş yapmamız gerekmez. Fakat eğer kaygı, bir Mitzva’nın [Mitzvot’un çoğulu] amacı
“Bir duayı duyar.” Bir soru vardır: Neden Yaradan “Çünkü sen, İnsanların İsrail’in her ağzının duasını merhametle duyarsın” yazıldığı gibi duaları duyarsa, dua tekil formda yazılıdır? Dua etmek için sadece bir duamız olduğunu yorumlamalıyız – Şehina’yı [Kutsallık] tozdan yükseltmek ve bununla tüm kurtuluşlar gelecektir.
“Tanrının ve insanın gözünde lütuf ve iyi bir akıl bulun” (Atasözleri 3). Yaradan tarafından lütfedilmenin ne anlama geldiğini anlamalıyız yani insanın eylemlerinin, Yaradan’ın gözünde onaylanabileceği şeyleri yapmak anlamına gelir. Eksik olan insan, nasıl tam eylemlerde bulunabilir? Bu nedenle lütufta bulunulmamızı istedik. Lütufta bulunulmak, bilgelerimizin dediği gibi, “Biri gelinden
Taamim [tatlar], yaşamdan iyi bir tat almak isteyen bir kişinin, kalpteki noktasına dikkat etmesi gerektiği anlamına gelir. Her insanın bir kalpteki noktası vardır ancak parlamaz. Aksine, siyah bir nokta gibidir. Kalpteki nokta, doğası bir ihsan etme kabı olan, Keduşa’nın [kutsallık] Nefeş’inin [ruhunun] bir anlayışıdır. Bununla birlikte, o, bir
“Kötülere göre, bir kıl payı gibi görünür” (Sukkah 52). Yani onlara, Amalek’in yenilemeyecek kadar güçlü olmadığı gösterilir. “Erdemlilere – yüksek bir dağ gibi” çünkü onlar erdemli olmak ve Yaradan uğruna bu şekilde çalışmak istedikleri için güçlüdürler. Bu nedenle onlara üstesinden gelmeleri ve Keduşa’ya [kutsallık] almaları için, her seferinde
Rabbi Yosi, “Onu onurlandıran adamın yeri değil; aksine yerini onurlandıran adamdır çünkü Sina Dağı’nda, Şehina [Kutsallık] onun üzerinde olduğu sürece, Tora’nın, ‘o dağın önünde ne sürüler ne de sığır otlayacaktır’ dediğini buluruz. Şehina ondan ayrıldığında, Tora ‘Koçun boynuzu uzun bir patlama sesi çıkardığında, onlar dağa çıkacaklar’ dedi. Aynı
“Tora’nı [yasalar / öğreti] nasıl da seviyorum, bu benim gün boyu sohbetimdir. Emirlerin beni düşmanlarımdan daha akıllı yapıyor.” Birçok çeşit “Ne” var: 1) “Bu çalışma, senin için nedir?” 2) “Efendi Tanrınız sizden ne talep eder?” “Ne”ler birbiriyle çelişir. Bir “Ne”, Yaradan’dan uzaklaşmaktan, diğeri “Yaradan” a yaklaşmaktan bahseder. Doreş
İnsanın çalışması “İyilik yapın” ile başlar ve ardından “Kötülükten yüz çevirin” diye devam edebilir, zira eğitim sayesinde, kötüyü kötü olarak algılayamaz. Aksine, insan isteklerini tatmin etmeye özlem duyar, çünkü tutkularınını tatmin etmekten büyük haz duyar. Birine arzularını tatmin etmenin kötü olduğu söylendiğinde, kişi nedenini bilmez. Bunun yerine, mantık
“Yaradan, erdemlilerin çalışmalarını ve kötülerin çalışmalarını gözetledi ve Yaradan’ın hangisini istediğini bilmiyordu, onların çalışmalarını mı değil mi?” -o, “Ve Efendi ışığı gördü, ki o, iyi ve bölünmüştü” dediğinde, bu erdemlilerin çalışmaları anlamına gelir. Nasıl bir kuşku olabileceğini ve “Yaradan’ın ne istediğini bilmiyor” denebileceğini anlamalıyız. Yaradan’ın kötünün çalışmasını istemesi
Haham Hizkiya, “‘Yargının cennetten duyulmasına neden oldunuz, yeryüzü korktu ve hareketsiz kaldı,’ neden yazılıdır?” dedi. Eğer korktu ise neden hareketsizdi, eğer hareketsizdiyse neden korktu? Gerçekten de ilk önce korktu ve sonunda hareketsizdi” Neden korktu? Rish Lakish’e göre, onun dediği gibi, ““Ve akşam vardı ve sabah vardı, bu altıncı
İki çizgi ve aralarında bir anlaşmazlık vardır: Her biri diğerini iptal etmek ister. Üç tutum bundan uzanır: 1) Biri diğerini iptal eder. 2) Her biri iptal etmek ister ancak iptal edemez, bu yüzden kavgalı kalırlar. 3) Aralarında barış yapılır. “Sağ”, “bütünlük” olarak adlandırılır. Başka bir deyişle, bir kişi
“Yüzü kaldırmayacak ve bir rüşvet almayacak olan” ayetinde, “bir rüşvet almayacak olan” kelimelerinin anlamını anlamalıyız. Yaradan’a nasıl rüşvet verilebilir, zira ayet bize “bir rüşvet almayacağını” söyler. Mesele şu ki, Yaratan’a atfettiğimiz tüm nitelikler aslında insanın nitelikleridir. Bir kişi rüşvet almaya alışıksa, yani kendi hazzı için almaya, bu “O’nun
Yiyeceklerin kutsaması için çağırdığımızda, “Rabotai [büyük olanlar], kutsasın” dediğimizde, bu sanki, biz hazırlıyoruz ve yiyecekleri kutsamak için çağırıyoruz gibidir. Baal HaSulam şöyle dedi; bazen birisinin diğerine iyi bir şey yaptığını görürüz, kişi bundan yararlananın onu kutsadığını duymamasına rağmen, onu kalbinde kutsadığından emindir, duymasa bile. Benzer şekilde: Bir kişi
“Ve siz, İsrail, yasaları ve yargıları dinleyin… Size emrettiğim konuya eklemeyin, ne de ondan çıkarmayın, size emrettiğim Efendi’nin, Tanrınızın emirlerini yerine getirmek için.” Yasanın ve bir yargının ne olduğunu anlamalıyız. Ayet bir kesinlik getiriyor “eklemeyin… ne de ondan çıkarmayın… size emrettiğimi.” Hem toplama hem de çıkartmada, her şey
Makale No. 29, 1987 Bilgelerimiz şöyle yazmıştır (Avot, Bölüm 5): “Ben Ha Ha der ki, ‘Ödül kedere göredir.’” Bu koşulu anlamalıyız. ‘Ödüle göre çalışma’ ifadesinden ne anlayabiliriz? Şöyle yazılmıştır (‘Kutsayan herkes’ şarkısında): “Kişinin çalışmasına göre, O’nun ödülü pek çoktur.” Bu nedenle “Ödül kedere göredir” nedir anlamalıyız. Bunun yerine
Açıklanan meseleye ilişkin anlamalıyız ki, insan için yaratılışın amacı, ihsan etmek için aldığı bir safhaya gelmektir ve kendisi için haz almak yasak iken, bu hazza izin verilmiştir. Bunu anlamalıyız, çünkü sonunda kişi bundan haz alır, zira aksi takdirde ihsan edebilmesinin bir yolu yoktur, çünkü insanın eylemden haz almazsa
Sadece eylemlerle konuşmaya başladığımız kuralına göre, Yaratan ile yaratılanlar arasındaki O’nun yarattıklarına iyilik yapma arzusu olan ve Ein Sof [sonsuzluk / sonu olmayan] olarak adlandırılan bağ ve öncesi değil, buradan Yaradan’ın iyilik yapmak istemesinin nedenini sormamamız gerektiği sonucu çıkar yani buna neden olan sebep nedir, çünkü biz arzudan
Ruhun giysileri ile ilgili olarak, “Rabbi Şimon der, “Bir kişi Tora ve Mitzvot [emirlerini] uygulamak için çaba gösterdiği ölçüde, yukarıdaki o sarayda (cennetin özünün sarayı, Hod) onun için bir giysi yapılır, o dünyada giymesi için ” (Zohar, Pekudei, Madde 166). Giysinin anlamını anlamalıyız. Işığı ifşa etmek için uygun
Şehina, Şohen ‘in ifşa olduğu yerdir. “Bütün dünya onun ihtişamıyla doludur” yazılıdır, “O’nun olmadığı bir yer yoktur”, yine de gizlenme vardır. O’nun Tanrısallığın ifşasının olduğu yerde, bu yer Şehina olarak adlandırılır, yani burada Şohen ortaya ifşa olur. Sonuç olarak, Şehina’dan bahsettiğimizde, yani Şohen’den bahsettiğimizde, yani Yaradan’da, bu ifşanın
“Bunlar, çadırdan tapınağın sayılı şeyleridir, tanıklığın çadırdan tapınağı” Midraş Rabbah’da yazılıdır, “Neden iki kez ‘çadırdan tapınak’ yazıyor? Rabbi Shmuel onun iki kez ipotek edildiğini söyledi [“ipotek” ve “çadırdan tapınak” İbranice’de aynı köke sahiptir]. Bu yüzden büyük meclis üyeleri ‘Biz çok yolsuz davrandık’ der ve yolsuzluk ipotek ediyor, “o
Midraş Rabbah’da yazılıdır, “Başka bir açıklama: “Bunlar hükümlerdir.” Puta tapanların yargıçları vardır ve İsrail’in yargıçları vardır ve siz aralarındaki farkı bilmiyorsunuz.” Bir doktorun görmeye geldiği bir hasta hakkında bir alegori vardır. Doktor ailesine, “Onu istediği her şeyle besleyin” dedi. Başka bir hastaya gitti ve onlara, “Bu ya da