Parsa, Malhut olarak adlandırılır ki bu da Guf‘un Bina ‘sında durur. Malhut ‘un altı, almak için almanın yönetiminin altı anlamına gelir. Bu demektir ki, kişi, alma düşüncesiyle gelir ve bundan kurtulamaz. Dolayısıyla, bir kırılma olması gerekir. Malhut ‘un üstü, alma düşüncelerinden kurtulabildiğimiz zaman, Malhut‘un yönetiminin üstü anlamına gelir.
Kişi Yaradan’ın onun çalışmasına ihtiyacı olduğu için çalışıyorsa, maaşını ve ödülünü Yaradan vermelidir. Ama kişi kendisi için, ıslah etmek için çalışırsa, nasıl ödül isteyebilir?
Kişi acı otu yutarsa görevini yapmamış olur. Bunun yerine çiğnemek gerekir, yani acıyı hissetmeliyiz.
“Gelin ve görün, Yaradan İsrail topluluğuyla birlikteyken ve ilk önce o uyandırdığında, Malhut sağ taraftan doldurulur ki bu Hassadim‘dir, erkektir. Yaradan önce uyandırdığında, her şey dişi formundadır, tıpkı bir kadının döllenmesinde olduğu gibi” (Zohar, Tazria, Madde 60). Çalışmada, “kadın” tüm İsrail anlamına gelir ve Yaradan’a “erkek” denir. Eğer
Kişi bu dünyada onun meyvelerini yer, yani Tora, öğütler demek olan 613 Mitzvot [emir] “meyve” olarak adlandırılır, bu da içindeki ışığın onu ıslah ettiği anlamına gelir. Bir kişi Tora ve Mitzvot ‘un kendisini ıslah ettiğini gördüğünde, bu, Tora ve Mitzvot‘taki çalışmalarının meyvelerini görmek olarak kabul edilir. Peki, esas
“‘Güneşin altında gördüğüm bir kötülük var ve insanlara ağır geliyor. Bu kötülük, dünyevi meselelere hükmetmek isteyen ve bu dünyanın meselelerini gözetmeyen kalpteki kötülüğün gücüdür” (Zohar, BeHaalotcha, Madde 140). Yaradan kişiye servet verir ki, bu sayede bir sonraki dünya ile ödüllendirilsin, çünkü servet için “Bilgiden başka fakir olan yoktur”
“Gönderin. Rabbi Yehoşa şöyle der: ‘Onlar neye benziyorlardı? Oğluna iyi yetiştirilmiş ve varlıklı, güzel görünümlü bir kadın getiren bir krala benziyorlardı. Onu gördü, vs., onu sadece senin oğluna veriyorum’” vs. der (Midraş Rabbah, 16:7). Kişi çalışmaya başladığında, Yaradan ona güzel bir kadın, yani “kadın” denen bir ruh vereceğini
“İsrail’in Tanrısı kutsal saydıklarınızdan daha korkunçtur; O ki halka güç ve kudret vermiştir; O Tanrı ne yücedir” (Mezmurlar 68:36). “Tanrı korkunçtur” ifadesini yorumlamalıyız. Kişi Tanrı korkusunu nasıl kabul edebilir? Bu, “Senin kutsal saydıkların” aracılığıyla olur. Bu da, kişinin kendisine izin verilen şeylerde kendini kutsamasıyla, her şeyin Yaradan’ın rızası
“Çok olduğunuz için değil”, zira İsrail halkı yükseldiğinde herkesten üstün olur. Alçaldıklarında ise herkesten aşağıda olurlar. Yaşar-El [İsrail/ “Yaradan’a doğru”] niteliği çalışmasında, yükseliş sırasında, kişi genel halkın üzerinde bir derecede durduğunu hisseder. Aşağı indiklerinde ise, genel halktan daha kötü durumda olduklarını görürler.
3 Ağustos 1963 “Rabbi Yosi, ‘Hizkiya yüzünü duvara döndü ve Efendimiz’e dua etti’ diye söze başladı… ‘Beni onurlandıranları Ben de onurlandıracağım, Beni hor görenleri ise hor göreceğim’ diye yazılmıştır. Dua ederken Şehina’ya [Kutsallık] bakan biri, Şehina’ya nasıl bakabilir? Bunun yerine, dua sırasında Şehina’nın gerçekten önünde durduğunu bilmelidir,
“Tüm dünya O’nun ihtişamıyla doludur” sözleri hakkında soru sormalıyız. Ayrıca, Zohar‘da şöyle yazar: “Senden boş bir yer yoktur.” Bu ne anlama geliyor? Sonuçta, ışığın parlamadığı yerde Tzimtzum [kısıtlama] vardı, bu nedenle Tzimtzum aracılığıyla boş bir yer yaratıldığı yazıldığı için boş bir yer vardır. Bununla birlikte, bahsettiğimiz tüm kısıtlamaların
“Halkın ruhunun memnun olduğu kimse.” En büyük ve en meşhur olanların ihtilaflı olduğunu görüyoruz, öyleyse insanların ruhu ondan hoşnut değildir, diye sordu. “Halkın memnun olduğu kimse” demediklerini, daha ziyade “halkın ruhunun” dediklerini, yani sadece bedenlerin ihtilaflı olduğunu, yani her birinin sadece alma arzusunu kullandığını, ancak halkın ruhunun, bunun
“Bakın, önünüzde duruyorum.” İbranice’de] tekil biçimle başlar ve çoğul biçimle biter. Ayrıca, “Bakın ‘ın anlamını ’görmek” olarak anlamalıyız. Tekil form, “Ve Tanrınız Efendiniz’i seveceksiniz” ifadesinde olduğu gibi, her birinin görmekle ödüllendirilmesi gerektiği anlamına gelir. Bu, İsrail’in tamamını ifade eder, bu da kolektifteki her bir bireyin tekil formda “Tanrın
Alma arzusu zihinde ve kalpte kendini gösterir. Kişi bunu ihsan etmek için çalışacak şekilde ıslah ederek üstteki bolluğu elde edebilir. Kalpteki alma arzusunu açıklayalım. Kalbe “hazlara duyulan arzu ve özlem” denir. Dolayısıyla, eğer bir kişi eylemlerini, Yaradan’ın yüceliğine herhangi bir fayda sağlamayacağını gördüğü takdirde dünyadaki tüm hazlardan vazgeçebilecek
Ezov [yosun] Azuv [reddedilmiş] kelimesinden gelir, kişi iyi işlerden reddedildiğini hissettiğinde. “Kişi alaycılardan utanmamalıdır” demek, kişi iyi bir şey yapmak istediğinde, Tora, dua veya iyi işler, hayırseverlik, sadaka vermek istediğinde ve kalbinde onunla alay eden düşünceler veya arzular olduğunda ve ona şöyle dediklerinde anlamına gelir: “Bunları yapmaya neden
Şeol’ün dibinde, “Seni derinliklerden çağırdım Efendimiz” yazılıdır, yani “Seni sıkıntının derinliklerinden çağırdım”. Dolayısıyla, kişi duadan önce kendisindeki eksikliğin ne kadar büyük olduğunu düşünmelidir, ki Yaradan ona büyük bir eksiklik konusunda yardım etsin. Buradan, kişinin eksikliğini hissetmek için dikkat etmesi gerektiği sonucu çıkar. Alıcı açısından buna “kalbin derinliklerinden gelen
“Kalk, ey Tanrım ve yeryüzünü yargıla, çünkü bütün ulusların sahibi sensin.” Demek ki, kişinin kalbinde rüşvet alan kötü yargıçlar vardır. Bu nedenle, eğer Yaradan yargıçsa, her şey yoluna girecektir.
“Aksine, kendi halkından bir bakire alacak.” Neden sadece kusursuz bir bakire olması gerektiğini sorar. O da şöyle cevap verir: “Kadın bir kutsama kâsesidir. Eğer tadı kusurluysa, yani ‘bir kutsama kâsesi’ olarak adlandırılan Malhut‘u ima ediyorsa… ve sunu rahibi lekelenmemiş olmalıdır” (Zohar, Emor, Madde 38). Bunun bizim için çalışmada
Çalışmaya başlarken, bu, parlayan, saran ışıktan gelir. Ancak, içsel ışığı almak istediğimizde, karanlık olur, zira kişi hala ihsan etmek için almaya uygun bir Kelim’e (kaplara) sahip olmasa bile, saran ışık parlar, oysa içsellik, özellikle sahip olmadığı ihsan etme kaplarına gelir. Bu nedenle, Tzimtzum [kısıtlama] altına girdiğinde, çalışmanın önemi
“Misafirleri memnuniyetle karşılamak, Şehina’yı [Kutsallık] karşılamaktan daha önemlidir.” Misafirleri karşılamak neden önemlidir? Bu sayede, “Eyleme götüren öğrenme önemlidir” sözünde olduğu gibi, Şehina’yı memnuniyetle karşılamakla ödüllendiriliriz.
Korkunun Gölgesi, Şabat’a karşı çıktı çünkü o, odun topluyordu. Mekoşeş [toplamak], hangisinin daha büyük olduğunu görmek için ağaçlara Hekiş [vurmak] kelimesinden gelir.
Kora, tartışmak için gitti ve barış konusunda anlaşmazlığa düşen kişi, Yaradan’ın adı “barış” olduğu için, O’nun kutsal adıyla da anlaşmazlığa düşer.
“Ve Seir’den onların üzerine parladı.” Bu, Seir’in çocuklarının almak istemediklerini söyledikleri şeyin, İsrail için parladığı ve onlara çok fazla ışık ve sevgi kattığı anlamına gelir. “Paran Dağı’ndan ortaya çıktı.” Paran’ın çocuklarının almak istemediklerini söyledikleri şeyden, İsrail’e çok fazla sevgi ve aydınlanma gerektiği gibi eklendi (Zohar, Hukat). İsrail sevgisinin,
Şabat’tan sonra, Shemot (Tav-Shin-Lamed-Het), 31 Aralık 1977 “Musa dedi ki… ‘Ve onlar bana ‘O’nun adı nedir?’ diyecekler. Onlara ne söylemeliyim?’ Ve Tanrı Musa’ya şöyle dedi ‘Ben olacağım.’ Dedi ki, “Bu yüzden İsrail’in çocuklarına beni size ‘Ben olacağım’ gönderdi diyeceksin” RAŞİ bunu, bu sıkıntıda onlarla birlikte “Ben olacağım”,
Eylem ve düşünce arasında bir fark vardır. Kişi düşünceyi kontrol edemez, yani düşünce zihnindeyse onu kovamaz. Ancak bir eylem söz konusu olduğunda, eylemi yapabilir ya da yapmayabilir, zira eylemde, eylemin üstesinden gelebileceği bir zorlama durumu vardır. Dolayısıyla, kişi iyi bir eylemde bulunduğunda, eğer isterse, Yaradan ona eylemde bulunması