Dua, bilgelerimizin bizim için düzenledikleri şeydir. Bu geneldir. Talep kişisel bir meseledir, herkesin talep ettiği, ihtiyaç duyduğunu hissettiği şeydir. Bu nedenle, dua ağızla yapılmalıdır, aksi takdirde duada bir tutunma olmaz, çünkü duanın sözcüklerinde kişinin neden ihtiyaç duyduğuna dair hiçbir fikri olmadığına dair kelimeler vardır. Bu nedenle, duanın tutulması
Mezmurlar’da şöyle yazar: “Adın nasıl Tanrı’ysa, ihtişamın da öyledir.” Yani, kişi Yaradan’ın yüceliğini ne ölçüde kabul ederse, O’nu o ölçüde övebilir. Dolayısıyla, eğer kişi Yaradan’a şükretmek ve O’nu övmek istiyorsa, önce Yaradan’ın yüceliğini kabul etmeli, varsaymalıdır ve böylece O’nu övebilecektir.
Zohar (Nasso, Madde 28): Mitzva [emir] ve tövbe eden herkes, sanki Malhut olan Hey harfini Vav harfine geri döndürmüş gibidir, vs. Teşuva [tövbe], Teşuv Hey [ Hey geri dönecek] harflerini Vav‘a taşır, çünkü kişi günah işlediğinde Hey ‘in Vav‘dan ayrılmasına neden olur ve Tapınak bu yüzden yıkılmıştır. Hükümleri
Temmuz 1984 Zohar, Pinhas’ta ( Sulam ‘da [ Zohar‘ın Merdiven yorumu] Madde 317) yazılıdır: “‘Ve onların bacakları düz bir bacaktı,’ çünkü zarar verenlerin bacakları eğridir. Ve onların bacakları, yani kutsal hayvanların bacakları, onlar hakkında ‘ve onların bacakları düz bir bacaktı’ denildi, Haya‘nın, yani İsrail’in tarafında. İsrail üç hayvandan
“Dul”, kişinin ortada öldüğü anlamına gelir, yani “Hayatlarında günahkâr olanlara ‘ölü’ denir.” sözünde olduğu gibi, kişinin maneviyatta öldüğü anlamına gelir. “Boşanmış”, kişinin onu -cennetin krallığını- evinden kovduğu anlamına gelir. “Kirletti”, ona saygı göstererek kutsaması gereken yerde onu kirletti anlamına gelir. Kişinin onun onurunu kirletmesi ve dünyevi işlerle uğraşması
Kişi, komşusu öfkelendiğinde onu yatıştırmamalıdır çünkü bir kez öfkelendiğinde hata yapar ve hata yapmadan hiçbir şeyi anlayamaz. “Efendi sana yüzünü kaldıracaktır [seni kayıracaktır].” Başka bir ayette, “Kim yüzünü kaldırmaz [önyargılı olur]” denir. Burada, O’nun arzusunu yerine getirdiğimizde, burada ise O’nun arzusunu yerine getirmediğimizde (Midraş Rabbah, Nasso, 11:7). Bu
Yaratılışın amacının O’nun yarattıklarına iyilik yapmak olduğu bilinmektedir. Kişi kendini Hesed niteliği olarak adlandırılan eşitlik niteliği ile ıslah etmeden önce amaç ile ödüllendirilmesi mümkün değildir. Sonrasında, “hakikat ” olarak adlandırılan amaçla ödüllendirilecektir ve işte o zaman O’nun Takdiri’nin doğruluğu, iyi ve iyilik yapma tarzında olduğu ortaya çıkacaktır. Ayetin
“Güneşin altında yeni bir şey yoktur,” ama sadece güneşin üstünde vardır. “Güneş”, “gün” ve “akıl” anlamına gelir, bilgelerimizin şöyle dediği gibi: “Eğer mesele senin için gün kadar açıksa” ve “Katil gün doğarken ortaya çıkar” diye yazılmıştır. Buradan şu sonuç çıkar ki, kişi mantık altında, aklının çalışmada yenilenme sağlamasını
Maddesellikte bütünlük yoktur ve her zaman bir eksiklik vardır. Maneviyatta ise bütünlük vardır ve eksiklik yoktur. İnsan bir eksiklikle yaratılmıştır. Yani, insanın “yaratılış” olarak adlandırılan özü açısından bakıldığında, sadece içinde alma arzusu olan şey bir eksiklik olarak kabul edilir. İnsan eksik olduğunu hissettiğinden, yani canlılıktan yoksun olduğundan, iyilik
Eksikliğin olduğu yerde, Sitra Ahra ‘nın [diğer tarafın] bir tutuşu vardır. Dolayısıyla, eleştiri yaparken kişi, eksiktir ve o zaman Sitra Ahra‘ya bir tutuş olur. Bu durumda, kişi hissetmiyor olsa da yine de ayrılmıştır. Fakat sağ çizgide, kişi bütünlük halindeyken, Sitra Ahra’ya tutunma olmaz. O zaman kişi Keduşa [kutsallık]
“Dünya sonsuza dek ayakta kalır.” Dünya “toz” anlamına gelir, “cansız”, hareketsiz olarak kabul edilir. Buna hiçbir mantık ya da neden olmadığında “mantık ötesi inanç” denir. Beden için bunun tadı toz gibidir. Ancak bir kişi bu çalışmayı üstlendiğinde, hiçbir düşüş yaşamaz. Aksine, her zaman ayakta kalır, “Dünya sonsuza dek
“İbrahim yaşlıydı ve birçok günleri vardı ve Efendimiz, İbrahim’i her şeyle kutsadı” (Yaratılış 24:1). Noam Elimelech (Hayeh Sarah bölümü), Hassadim [merhametler] olarak kabul edilen “günler” derecesine geldiğinde, “Efendimiz, onu her şeyle kutsadı” yani bütün İsrail ile kutsadı diye yorumlar, çünkü ihsanı çeken erdemli, kendisi için hiçbir şey amaçlamaz,
“Ve yeryüzünün bütün halkları görecekler ki, Efendimizin adı senin üzerinde anıldı ve onlar senden korkacaklar” (Minşot 35b). Yüce Rabbi Elazar, “Bunlar baş Tefillin’leridir [filasterleridir]” der. Buradaki Tosfot’ta, üzerlerine İsmin çoğunluğunu, Şin ve Dalet’i yazdığını ve kayışlardaki Dalet ve Yod’un tam harfler olmadığı ve Şadai isminin bir parçası olarak
Şubat-Mart 1977 Yarım Şekel meselesine, bunun çeyrek ya da tam Şekel değil, açıkça yarım olması gerektiğine gelince, Zohar’da açıklandığına göre Şekel, Mişkal [ağırlık], tartmamız gereken bir şey anlamına gelir. Buna göre, Şekel’in bir kişinin eylemlerini tartması, bir seçim yapması gerektiği anlamına geldiğini anlamalıyız, bu da kişinin bilgi ve
Çeşitli yerlerde üstteki Malhut’un alttakine Keter olduğu açıklanır. Şunu sormalıyız: Malhut, alttakinin aldığı ve bizim ulaştığımız “Ben” olarak kabul edilen “alma kapları” olarak adlandırıldığına ve Keter Ein Sof [sonsuzluk/sonu olmayan] olarak adlandırıldığına ve Asiya’nın Keter’i bile Ein Sof olarak adlandırıldığına göre, Kli [kap] olarak adlandırılan Malhut’un Ein Sof
Ocak-Şubat 1977 “Tanrı yakın olmasına rağmen onları Filistliler’in ülkesinden geçirmedi… çünkü halk savaşı görüp Mısır’a dönmeyi düşünebilirdi.” “Yakın” ve “uzak” ile ilgili olarak: “Yakın” akla yakın, “uzak” ise akıldan uzak anlamına gelir. Akıl, İsrail topraklarına gelmenin, yani Yaradan’ın çalışmasına gelmenin yolunun, Yaradan’ın çalışmasına başlayan her bir kişinin, Panim
İnsan iki güçten oluşur: iyi eğilim ve kötü eğilim ve her biri diğerine hükmetmek ister. Hükümranlık insana içindeki kötülüğü kontrol edebilmesi için verilmiştir, ama aslında kötülük iyiliği kontrol etmektedir. O zaman kötülüğe, krallığın ve hükümranlığın Sonsuza Dek Yaşayacak Olan’a ait olduğu söylenir. Başka bir deyişle, Sonsuza Dek Yaşayacak
“Karısı kendisine rızık sağlayan kişinin vay haline!” Rızık, bir kişinin hoşlandığı şey anlamına gelir; bu kişinin rızkıdır. Dünyada bolluğa sahip olan ve hiçbir şeyden yoksun olmayan, ancak yaşamdan sevinç duymayan ve yoksul olarak kabul edilen, yani rızıkları olmayan insanlar olduğunu görüyoruz. Başka bir deyişle, zevk alabilecekleri hiçbir şeyleri
25 Ekim 1975 Zohar, VaYera’da şöyle yazar: Neden başka bir yerde değil de Mamre meşelerinde? Bunun sebebinin ona sünnet olması konusunda tavsiyede bulunması olduğunu söyler, zira Yaradan İbrahim’e kendisini sünnet etmesini söylediğinde, İbrahim arkadaşlarına danışır. Aner ona, “Sen doksan yaşından da fazlasın; kendine eziyet edeceksin” dedi. Mamre ona,
Bir kişinin bir kötü eğilimi ve bir de iyi eğilimi vardır. Normalde kötü bir komşu yani kötü eğilim vardır. Ancak bir kişi “tüm kalbinle, her iki eğiliminle” derecesine ulaştığında, yani Yaradan’ı kötü eğilimle de sevebildiğinde, iyi bir komşuya sahip olur. Sadece iyi eğilimle Yaradan’ın hizmetkârı olabildiğinde, ona “güçlü”
29 Tevet, Tav-Şin-Yod-Het, 21 Ocak 1958 “Elini uzat ve onun benliğine ve bedenine dokun… ama ruhunu koru” (Eyüp 2). Başka bir deyişle, O, ona tüm malları üzerinde kontrol verdi, ama ruhu üzerinde değil, çünkü ruh inanç anlamına gelir, “Bilgisiz bir ruh da iyi değildir” de olduğu gibi. Yani,
18 Ekim 1975 “Bütün dünya sana erdemli olduğunu söylese bile, kendi gözünde günahkâr ol.” Yaradan’ın hizmetkârlarında iki anlayış vardır: 1) Kişi “erdemli” olarak kabul edilir. Örneğin, şafaktan önce kalkmak için sabit bir zamanı olan ve uykusundan uyandığında hemen çalışmak için kalkan kişi, çünkü beden de insanın Tora ve
20 Temmuz 1974 “Rabbi der ki, ‘Kişinin seçmesi gereken doğru yol hangisidir? Onu Yaratan’ı yücelten ve insan aracılığıyla O’nu yücelten'” (Avot, Bölüm 2). Mesele şudur ki, bir yaratılışın ıslahı meselesi vardır, bir de yaratılışın amacı vardır. Yaratılışın amacı O’nun yarattıklarına iyilik yapmaktır ve yaratılışın ıslahı ise form eşitliğidir.
“Gel ve gör, diye yanıtladı, ‘O bir piçti, çünkü Tziv’on annesine geldi ve bir piç dünyaya getirdi. Ve ona tutunmuş olan kirlilik ruhu yüzünden bu şekilde geldi” (Zohar, VaYishlach, Madde 264). Gelip “Kim” veya “Ne” diye sorduğunda ve bu soruya cevap vermek istediğinde, “komşuna [yalan bir tanıklığa] cevap
Purim, 14 Adar, Tav-Şin-Lamed-Zayin, 4 Mart 1977 Taştan kalp, kişinin ödül almamak üzere uğraşmasının kendisi için değerli olup olmadığını anlamak istemesi anlamına gelir. Kişi bunu anlayamaz çünkü bu bizim doğamıza aykırıdır, zira kendimiz için alma arzusuyla doğduk. Dolayısıyla, kişi mantık ötesi bir inançla yani, bu dereceye ulaşmanın nasıl