1938’de duydum. Harut [kazınmış], onu Harut olarak değil, Herut [özgürlük] olarak telaffuz edin. Bu, “Onları kalbinizin tabletine yazın” diye yazıldığı anlamına gelir. Yazmak, siyahlık olarak kabul edilen mürekkeple olur. Kişi her yazdığında, yani nasıl davranacağına dair kararlar verdiğinde ve sonra kötü yollarına geri döndüğünde, bunun nedeni yazının
Beşalah’ta Duydum Ayetten: “Ve İsrail, Mısırlıların deniz kıyısında öldüğünü gördü” “ve insanlar Efendi’den korktular; Efendi’ye ve hizmetkârı Musa’ya inandılar.” Burada “inandılar” ne anlamdadır, bunu anlamalıyız. Açıktır ki, Mısırdan çıkış ve denizin yarılması mucizesi, İsrail’i eskisinden daha büyük bir inanca getirdi. Sonuçta bilgelerimiz ayet hakkında, denizdeki kız, Ezekiel’den daha
22 Adar, 9 Mart 1953 tarihinde Tel-Aviv’de duydum “Eğer tüm çalışmamız mantık ötesi inanç yoluyla ise, neden Hohma’nın [bilgelik] anlayışını, yani bilmeyi genişletmemiz gerekiyor?” diye sordu. Şöyle yanıtladı: “Eğer neslin erdemlileri bilme formunda olmasaydı, İsrail’in tamamı mantık ötesi inanç formunda çalışamazdı. Aksine, tam da neslin erdemlileri Hohma’nın
Adar 21, 8 Mart 1953 tarihinde duydum Alma ve ihsan etmede çalışma konusu kalbe bağlıdır. Bu VAK olarak kabul edilir. Ancak inanç ve bilgideki çalışma GAR olarak kabul edilir. Her ne kadar bunlar tek bir anlayış olsa da, yani inanç kişi tarafından alma ve ihsan etme çalışmasının
1938 Yılında Duydum Zohar: “Kişi doğduğunda, ona saf hayvanların tarafından bir ruh verilir.” Ve o, hayvansal ruhunun da Yaradan’ın hizmetkârı olmayı kabul ettiğini açıklar. “Eğer o, daha fazla ödüllendirilirse, Kutsal Çarklar’ın ruhu verilir.” Bu onun her zaman özlem duyan bir ruha sahip olduğu ve bir yerden başka bir
Purim Gecesinde, Megillah Okumasından Sonra Duydum, 1950 “Orada, yurtdışında dağınık ve ulusların arasına dağılmış belirli bir ulus var.” Haman kendi görüşüne göre dedi ki: Biz Yahudileri yok etmeyi başaracağız, çünkü onlar birbirlerinden ayrılar; bundan dolayı onlara karşı bizim gücümüz – insan ve Tanrı arasında ayrılığa neden olacağı için
Duydum Savaşın özü, iznin olduğu bir yerde olmalıdır. Ancak Mitzva ve günahla, kaybetmek yakında ama ödül uzaktadır. Bu nedenle, hesap yapmadan yerine getirmelidir. Ancak, bu eylem sadece bir izin meselesi olduğundan, savaşı başlatmak ve seçilen Mitzva’yı yerine getirmek, iznin olduğu yerde yapılmalıdır. Dolayısıyla kişi başarısız olsa bile, günah
Duydum Pesah Bayramı, Mohin-de-Haya’dadır ve sayım Mohin-de-Haya’dadır. Dolayısıyla sayım MAN yükseltme olarak kabul edildiğinden, sayma sırasında Mohin’in ayrılışı vardır. Bu MAN yükseldiği zaman oradan Işıkların ayrılması olarak bilinmektedir; ancak sayımdan sonra Mohin kendi yerine döner. Bu böyledir çünkü Katnut (küçüklük) sayım boyunca Yehida’nın Katnut’udur, ancak bununla birlikte haftanın
Duydum Çalışmanın altı günü ZA kabul edilir ve Şabat Malhut olarak kabul edilir. Ve o sordu, ama ZA, Malhut’tan daha yüksek bir derece, öyleyse neden Şabat hafta içi günlerden daha önemli? Ve ayrıca, neden onlara Yemey Hol (1) (hafta içi günler) denir? Konu, dünyanın sadece Malhut’tan beslenmesidir. Tüm
1947’de duydum Selofhat odun topluyordu. Zohar, onun hangi ağacın, yani yaşam ağacının mı yoksa bilgi ağacının mı daha büyük olduğunu ölçtüğü yorumunu yapar. Erdemli kişiye “yaşam ağacı” denir, o tamamen ihsan eder. Ve bunda, dışsal olanlara tutunma yoktur. Ancak bütünlük, aşağıda Hohma ‘nın [bilgeliğin] uzantısı olan bilgi ağacında
Şabat’ın iki anlayışı vardır: 1) Başlangıç (Bereşit) ; 2)Altı bin yıl. Aralarındaki fark şudur: Bilinir ki, bir durma ve bir de dinlenme vardır. Durma eklenecek birşeyin olmadığı yerdir. Dinlenme ise “durma” ve “dinlenme” kelimelerinden kaynaklanır yani kişi işinin orta yerindedir. Çalışmasına devam etme gücü olmadığından durur ve kendini
Duydum “Ticaret gemileri gibidir; ekmeğini uzaklardan getirir” ayetinde, kişi “O tamamen benimdir” diye ısrarla talep ettiğinde, yani tüm arzularını Yaradan’a adamak istediğinde, Sitra Ahra da karşısına çıkar ve “O tamamen benimdir” diye iddiada bulunur. O zaman bir alışveriş söz konusudur. Alışveriş, bir kişinin belirli bir nesneyi satın almak
Tetzave’de duydum, Şubat 1943, Kudüs Şabat arifesinde kişiye eşlik eden iki meleğe, bir iyi melek ve bir kötü meleğe gelince, iyi meleğe “sağ” denir ve kişi bu melek sayesinde Yaradan’a hizmet etmeye yaklaşır. Buna “sağ yaklaştırır” denir. Ve kötü melek uzaklaştıran “sol” olarak kabul edilir. Bu, ister
Elul’da, Ağustos 1942’de duydum Şabat şarkılarında şöyle yazılıdır: “On iki halanın tadını bize ifşa edecek, ki onlar O’nun isminde bir harftir, çoğaltılmış ve zayıflatılmış.” Kutsal ARİ’nin sözlerini şöyle yorumlamalıyız: Bilinir ki, ikinci Tzimtzum [kısıtlama] ile iki Vav yapılmıştır, yani sağ taraf ve sol taraf. Bu, “çoğaltma” kelimesinden gelen
Duydum Duada üç koşul vardır: Çağdaşlarının hepsinden daha kötü durumda olmasına rağmen, O’nun kurtarabileceğine inanmak; onu kurtarmakta “Efendi’nin eli kısa mı kalacaktır” ki. Aksi takdirde, “Ev Sahibi kendi kaplarını koruyamaz ” ki. O artık yapabileceği her şeyi zaten yapmıştır, daha fazla çareye sahip değildir ve de durumu için
Tiberya’da duydum, Kislev 1, Şabat Partzuf’ta meydana gelen Masah’ın [perdenin] Hizdakhut’u [incelmesi/arınması] da ışığın ayrılmasına neden olur. Bunun nedeni de Tzimtzum’dan [kısıtlama] sonra ışığın sadece Masah’ın reddeden güç olan Kli’sinde [kabında] yakalanmasıdır. Ve bu da Kli’nin özüdür. Bu Kli ayrıldığında, ışık da ayrılır. Bu da Kli’nin mantık
1938 yılında Duydum Bilmeliyiz ki Klipot yalnızca eksikliğin olduğu yere tutunabilir. Fakat bütünlüğün olduğu bir yerden, kaçar ve dokunamaz. Artık kırılma meselesini anlayabiliriz: Birkaç yerde yazılmış olduğu üzere bu, Bilgelik Işığı’nın Merhamet Işığı’ndan ayrılması ile ilgilidir. Diğer bir değişle, Atzilut ile BYA arasında bir Parsa (bölme / ayırma)
Duydum Eynaim’deki [gözlerdeki] alt Hey meselesi, gözlerin üzerinde bir Masah [perde] ve bir örtü olduğu anlamına gelir. Gözler, kişi gizli İlahi Takdiri gördüğünde, İlahi Takdir anlamına gelir. Sınama, kişinin Yaradan’ın arzusu ile öğretmeninin arzusunu belirleyemediği zaman, her iki yönde de karar veremeyeceği anlamına gelir. Kişi özveriyle çalışabilse de
Duydum Şabat’ta iş yapmak yasaktır, yani bu, aşağıdan bir uyanış demektir. Ve “bilge” olarak adlandırılan ve Yaradan’ın öğrencisi olmakla ödüllendirilmiş akıllı bir öğrenci, yani Tora’ın sırlarını ifşa eden kişi, aynı zamanda yukarıdan uyandırılmış olarak kabul edilir. Bu nedenle yukarıdan bir uyanış geldiğinde de bu, “Şabat” olarak adlandırılır. O
Günah işlememiş “tamamen erdemli olan” meselesinde; “yeryüzünde hep iyilik yapan ve hiç günah işlememiş erdemli bir insan yoktur,” diye yazılmıştır. O, bunu, her derecede günahı olmayan “tamamen erdemli” olan muhakemesi vardır diye yorumladı. Ve kişi o derecede asla günah işlememiştir. Bu, “yaşam ağacı” ve “örten Hasadim (merhamet)” olarak
Duydum İsrail’in gelenekleri o kadar önemlidir ki kişiye Mitzvot’tan daha fazla maneviyat verdiği rahatlıkla söylenebilir. Hatta geleneği bozmak değil ama yasayı çiğnemek cezalandırıldığı halde bu böyledir. Yine de bu fayda ile ilgili olarak cennet korkusunu vermesi anlamında, gelenek daha çok maneviyat sağlar, çünkü bu yerleşmiş gelenekler yüce kişiler
Duydum Kişi Mitzva’nın (emir) ödülüyle ödüllendirilmiş olmayı istemelidir. Bunun anlamı, Mitzvot’u (Mitzva kelimesinin çoğulu) yerine getirmekle Metzaveh’e (Emreden) bağlılık ile ödüllendirilecek demektir.
Duydum Bir kadın anlayışı vardır, bir de bir erkek anlayışı vardır. Kadın, “kocasının ona verdiğinden başka hiçbir şeyi olmayan” olarak kabul edilir; erkek ise bolluğu kendi yönüne doğru uzatan olarak kabul edilir. Dizler, “eğilmek” olarak kabul edilir; nitekim yazıldığı üzere, “Her diz Sana eğilecektir.” Eğilmede iki anlayış vardır:
Duydum “Mitzvot [emirler] niyet gerektirmez” ve “Bir Mitzva’nın ödülü bu dünyada değildir.” Bunun anlamı şudur: Mitzvot’un niyet gerektirmediğini söyleyen kimse, bir Mitzva’nın ödülünün bu dünyada olmadığına inanır. Çünkü niyet, Mitzva’daki sebep ve tattır. Ve bu, Mitzva’nın gerçek ödülüdür. Eğer bir kişi bir Mitzva’nın tadını alır ve onun gerekçesini
1943’te Kudüs’te duydum Her insan, içindeki alma niteliği nedeniyle Yaradan’dan uzaktır. Bu uzaklık yalnızca içindeki alma arzusundan kaynaklanır. Ancak, kişi maneviyatı değil de dünyevi hazları arzuladığı için, Yaradan’dan uzaklığı bir gün, yani bir günlük uzaklık olarak adlandırılır. Bu, O’ndan yalnızca bir açıdan—bu dünyanın hazlarını alma arzusuna dalmış olması