Şabat arifesinde duydum, Nitzavim, Elul 22, 4 Eylül 1942 Şulhan Aruh’ta [Kurulan Sofra-Yahudi Hukuk Kuralları] ne anlatıldığını anlayın: Kural şudur: Kişi Korkunç Günlerin duaları üzerinde tekrar tekrar düşünmelidir ki dua zamanı geldiğinde dua etmeye alışmış ve alıştırılmış olsun. Önemli olan duanın kalpte olmasıdır. Kalpteki çalışmanın anlamı budur,
Adar Alef 19, 29 Şubat 1948’de duydum “Düşer ve ayartır, yükselir ve şikâyet eder.” Kişi, kendi Tora’sı ve çalışmasının uçuruma düşmemesi için daima kendini sınamalıdır. Bunun nedeni, kişinin büyüklüğünün Yaradan’la olan Dvekut’unun [bütünleşmesinin], yani Yaradan’ın önünde kendi benliğini iptal etmesinin ölçüsüyle ölçülmesidir. Başka bir deyişle kendine duyulan sevgi
Sukkot [Çardaklar Bayramı] tatilinden sonra, 5 Ekim 1942, Kudüs’te duydum Dört antlaşmayı korumak için “kötülükten uzak durun” konusunda dikkatli olmalıyız. Gözlerin antlaşması, kadınlara bakmaktan sakınmaktır. Bakma yasağı, bunun bir düşünceye yol açmasından dolayı değildir. Bunun kanıtı, bu yasağın yüz yaşındaki bir adama da uygulanmasıdır. Asıl neden, çok yüksek
Şabat’tan Sonra Duydum, Paraşat Masa’ei, 7 Ağustos1948, Tel Aviv Sözlerini kıssa gibi söyleyen Zohar’ın yazarları hakkında; bu şekilde söylemek zorunda değillerdi, onlar sırlarını başka yollarla da açığa çıkarabilirlerdi. Ancak onlar sırlarını kıssa olarak kıyafetlendirmek istediler; böylece okuyucu önemli olanın, Tora’nın içindeki bilgelik değil ama Tora’yı veren olduğunu açıkça
Duydum O, Matzot’u (mayasız ekmek) her zaman Matzot tabağında ya da diğer kapalı bir şeyin içine gizlemenin, neden gelenek olduğunu açıklar. “Ve insanlar hamurlarını mayalanmadan önce aldılar, kendi giysilerine sarılı olan hamur tekneleri, omuzlarındaydı” diye yazılıdır. Burada ipucu “kendi giysilerine sarılı” sözündedir. Pesah’daki durum, Kelim’in henüz tamamen ıslah
Av 3, 8 Ağustos 1948’de duydum Maddesellik ve maneviyat arasında bir fark vardır: Maddesellikte güç eylemden önce gelir, “Onlar çağırmadan önce ben cevap vereceğim” diye yazıldığı gibi. Orada düzen, ıslahın sonuna göredir; bunu yapacak güç olmadan hiçbir şey yapılmaz. Ancak maneviyatta düzen yine de sona göre değil,
İyar 21’de, Kudüs’te duydum “Rabbi Hanina Bar Papa dedi ki: ‘Gebelik için görevlendirilmiş bir melek vardır, adı Laila’dır [gece]. Bir damla alır, Efendi’nin huzuruna getirir ve O’na der ki: ‘Ey dünyanın Efendisi, bu damlanın sonu ne olacak? Kahraman mı olacak, güçsüz mü, bilge mi olacak, ahmak mı, zengin
28 Haziran 1943’te duydum İsrail’in gururu için, “Ruhum gurur yüzünden gizlice ağlayacak.” Şunu sorar: “Yaradan’ın huzurunda ağlamak var mıdır? Ne de olsa ‘Güç ve sevinç O’nun yerindedir.’” Yukarıdaki ağlama meselesini anlamalıyız. Ağlamak, kişinin kendisine yardım edemediği bir noktada olur. O zaman kişi ağlar ki diğeri ona yardım
12 Adar, 17 Şubat 1943’te duydum Adam HaRişon’un günahından önce : Guf’u [bedeni] Bina de Malhut de Malhut de Assiya’dan geliyordu, Ve Beria’dan NRN’si ve Atzilut’tan NRN’si vardı. Günah işledikten sonra, Guf’u “bu dünyanın toprağı” olarak adlandırılan Behina Dalet’in Klipa’sına (kabuğu), yani yılan derisi anlayışına düştü. Bunun içinde,
“Çünkü insan Ben’i görüp de yaşayamaz” (Mısır’dan Çıkış 33:20). Bu demektir ki, kişi Tanrısallığın ifşasını, görmeye hazır olduğundan daha büyük ölçüde görürse, Yaşamların Yaşamından karşıtlık olarak kabul edilen almaya ve sonra da ölüme gelebilir. Bu nedenle kişi inanç yolunda ilerlemelidir.
Tevet 29, 18 Ocak 1942, Kudüs’te duydum Şöyle yazılmıştır: “Gizli olan şeyler Efendimiz Tanrımıza aittir; ifşa olan şeyler ise bize ve çocuklarımıza sonsuza dek aittir ki bu yasanın bütün sözlerini yerine getirelim.” Şunu sormalıyız: “Metin bize neyi öğretmek istiyor ki ‘gizli olan şeyler Efendimize aittir’ denilmiştir?” Gizli olanın
Zohar: “Yaradan’ın katılımı, fakiri hoşnut etmektir, vb.” Sulam’da (tefsir), Yaradan LoLişma’nın (Onun adı için değil) onu Lişma’ya (Onun adı için) getirmediğini gördüğünde, dünyayı yok etmek için ayağa kalktı, yani bolluğu bereketi kesti diye yorumlanır. (Zohar Kitabı “ Zohar Kitabına Giriş” madde 6-7). Diyebiliriz ki; kişi arındırılmamış iken bile
1947’de Duydum Şabat ışıkları, Guf’un (bedenin) idrakine gelir. Bu nedenle, Şabat’ta biz, Davut’un bir ilahisini söyleriz: “Rabbim ruhumu kutsa; ve içimdeki her şeyi – yani Guf’u da-” deriz. Neşama olarak kabul edilen bu yeni baş ancak ve sadece Neşema’nın idrakine gelir, Guf’a gelmez. Bu nedenle biz sadece “Rabbim
14 Adar, 6 Mart 1947’de Tel-Aviv’de duydum “Ekmeğini alnından akan terle yiyeceksin.” Ekmek, “Git, Benim ekmeğim ile savaş” olan Tora anlamına gelir. Tora çalışması korku, titreme ve bilgi ağacının günahının tatlandırıldığı ter ile olmalıdır.
Taberiye’ye Seyahatte, Adar’ın 1’inde duydum, 21 Şubat 1947 Bilgelerimizin Taberiye’si, iyi senin görüşündür. Görmenin anlamı bilgeliktir. İyi, orada bilgelikle ödüllendirilebilir anlamındadır. Ve Rabbi Şimon Bar-Yohai, Taberiye pazarlarını arındırıyordu. Ölümün kirliliği, bu alma arzusu, “hayatta iken ‘ölü’ denen bu günahkârlar” anlamına gelir. Ve tüm kirlilikler sadece Hohma’ya (bilgeliğe) aittir;
Duydum “Sen acı çekmeye düşkünsün. Sonra da, ‘ne onlar, ne de onların ödülü’ dedi, toz toprak içinde yitip giden bu güzellik hakkında.” Acı çekmek öncelikle mantık ötesi bir yerdedir. Ve acının ölçüsü, akılla ne ölçüde çeliştiğine bağlıdır. Buna “mantık ötesi inanç” denir ve bu çalışma Yaradan’ı hoşnut
Duydum; Baal HaSulam’ın anıları Eynaim’deki [gözlerdeki] alt Hey ile ilgili olarak, bu, gözlerin üzerine bir Masah [perde] ve bir örtü yerleştirildiği anlamına gelir. Gözler, kişinin gizli İlahi Takdir’i gördüğü zaman, görmek ve İlahi Takdir anlamına gelir. Deneyimlemek, kişinin her iki yönde de karar veremeyeceği, Yaradan’ın arzusunu ve
2 Nisan, 23 Mart 1947’de Tel Aviv’de duydum “Temiz ve erdemli olan öldürmez.” Erdemli, Yaradan’ı haklı çıkaran kişidir: İyi ya da kötü ne hissederse hissetsin, mantık ötesi gider. Bu “sağ” olarak kabul edilir. Temiz, meselenin temizliğini, onun gördüğü halini ifade eder. Bu böyledir çünkü “bir yargıç sadece
Pesah 7, 1943’ün sonunda duydum “Senin Tora’nı nasıl da severim! Gün boyunca ondan söz ederim.” Kral Davut’un zaten mükemmellikle ödüllendirilmiş olmasına rağmen, yine de Tora’yı arzuladığını, çünkü Tora’nın dünyadaki tüm mükemmelliklerden daha üstün ve daha değerli olduğunu söyledi.
1943’te duydum Tzimtzum’dan [kısıtlamadan] sonra, ilk dokuz, Keduşa’nın [kutsallığın] yeri oldu. Ve üzerinde Tzimtzum olan Malhut, dünyaların yeri haline geldi. Burada yapılması gereken iki ayrım vardır: 1) içi boş bir yer, ki bu da özünde sadece kendileri için alma arzusu olan Klipot’un [kabukların] yeridir ve 2) boş bir
1943’te duydum Bilindiği üzere, gerçekliği hisseden biri olmadan gerçeklik olmaz. Dolayısıyla, Nefeş de Atzilut dediğimizde, bunun anlamı üst bolluktaki edinimin belirli bir ölçüsünü algıladığımız ve bu ölçüye Nefeş dediğimizdir. Ve “dünya” bu edinimin içindeki kolektifi ifade eder, bu da tüm ruhların aynı forma sahip olduğu anlamına gelir, dolayısıyla
1942 Roş Aşana’sının sonunda, Kudüs’te duydum Roş Aşana’da [Yahudi Yeni Yılı] ceviz yenmeme nedeni, Egoz’un [ceviz] Gematria’da Het [günah] olmasıdır. Ve şöyle soruldu: “Ama Egoz Gematria’da Tov [iyi] değil mi?” Ve o şöyle dedi: Egoz, iyinin ve kötünün bilgisi ağacını ima eder. Ve kişi sevgiyle tevbe etmeden önce,
1947’de duydum. “Arınmak için gelene yardım edilir.” Bu, kişinin her zaman “gelme” durumunda olması gerektiği anlamına gelir. Ve o zaman, her halükârda, arındığını hissederse, artık ona yardım etmesine gerek yoktur, zira O, arındırmış ve gitmiştir. Ve eğer kişi geliş ve gidiş durumunda olduğunu hissederse, o zaman kesinlikle
1947’de duydum. Tora’nın tamamına sahip olmak mümkün değildir. Tora şarabının sarhoşluğuyla, kişi tüm dünyanın kendisinin olduğunu hissettiğinde, henüz bilgeliğin tamamına sahip olmasa bile, her şeye mükemmel bir şekilde sahip olduğunu düşünecek ve hissedecektir.
Şavat , 26, 16 Şubat 1947’de duydum Yaprak, ışığı, yani güneşin koyduğu gölgeyi ifade eder. İki gölge vardır: Biri Keduşa [kutsallık] tarafından gelir, diğeri ise günah nedeniyle gelir. Dolayısıyla, ışığın iki tür gizliliği vardır. Gölgenin güneşi maddesellikte gizlediği gibi, “güneş” olarak adlandırılan ve Keduşa tarafından gelen yani bir