Duydum
“Mitzvot [emirler] niyet gerektirmez” ve “Bir Mitzva’nın ödülü bu dünyada değildir.” Bunun anlamı şudur: Mitzvot’un niyet gerektirmediğini söyleyen kimse, bir Mitzva’nın ödülünün bu dünyada olmadığına inanır. Çünkü niyet, Mitzva’daki sebep ve tattır. Ve bu, Mitzva’nın gerçek ödülüdür.
Eğer bir kişi bir Mitzva’nın tadını alır ve onun gerekçesini anlarsa, daha büyük bir ödüle ihtiyaç yoktur. Dolayısıyla, eğer Mitzvot niyet gerektirmezse, Mitzva’nın ödülü zaten bu dünyada değildir, çünkü kişi Mitzva’da herhangi bir tat ya da sebep hissetmez.
Buna göre, eğer kişi niyete sahip olmadığı bir durumda ise, o zaman Mitzva’nın ödülünün bu dünyada olmadığı bir hâl içindedir. Çünkü bir Mitzva’nın ödülü tat ve sebeptir; eğer kişi bunlara sahip değilse, kesinlikle bu dünyada Mitzva için bir ödüle de sahip değildir.