Duydum
Şabat [Sebt] ile ilgili iki anlayış vardır: 1) Bereşit [Yaratılış/başlangıç], 2) Altı bin yıl. Aralarındaki fark şudur: Bir duraklama ve bir de dinlenme olduğu bilinmektedir. Duraklama, eklenecek başka bir şeyin olmadığı yerdir. Dinlenme ise, “Durdu ve dinlendi” sözlerinden kaynaklanır, yani kişi çalışmasının ortasındadır ve çalışmasına devam edecek gücü olmadığından, kendini canlandırmak için durur ve dinlenir ve daha sonra çalışmasına devam eder.
Bereşit’in Şabat’ı, ekleyecek başka bir şeyin olmadığı bir durumdur. Buna “duraklama” denir. Altı bin yılın Şabat’ı, kişinin hafta içi çalışmalarına devam etmek üzere güç aldığı bir dinlenme olarak kabul edilir.
Şimdi bilgelerimizin sözlerini anlayabiliriz: “Şabat, ‘Herkese bir partner verdin, ama bana vermedin’ dedi.” Ve Yaradan cevap verdi, “İsrail senin partnerin olacak.” Partner demek ZA demektir. Eğer Nukva varsa, bir Zivug [çiftleşme] olabilir ve Zivug’dan yavrular, yani yenilenme ve eklemeler gelir.
Nukva bir eksikliktir. Bir yerde eksiklik varsa, eksikliği ıslah etmek için de yer vardır ve eksikliğin olduğu yerde, üst ışığın genişletilmesiyle tüm ıslahlar gerçekleştirilmiş sayılır. Dolayısıyla burada başlangıçta bir eksiklik yoktur, ancak daha önce eksiklik olarak gördükleri tüm eksiklik, başlangıçta ıslah formunda gelmiştir, bu da üstteki bolluğun yukarıdan akacağı anlamına gelir.
Bu, bir konuyu derinlemesine araştıran ve onu anlamak için çaba sarf eden birinin durumuna benzer. Kişi anlamı edindiğinde, tam tersi olur: Daha önce konuyu anlamadığı zaman acı çektiğini hissetmemektedir. Aksine, artık sevinç duyduğu için mutludur. Bu sevinç, meseleyi anlamadan önce sarf ettiği çabanın boyutuyla ölçülür.
Bu nedenle, derinlemesine araştırma zamanına Nukva, yani eksiklik denir. Ve kişi eksiklikle birleştiğinde, yavruyu, yenilenmeyi üretir. Şabat’ın savunduğu şey de budur: “Şabat’ta çalışma olmadığından, yavrular ve yenilenmeler de olmayacaktır.”