Şabat Teruma’da duydum, 5 Mart 1949, Tel-Aviv
“Efendi yücedir ve alçakta olanlar görecektir.” İnsan alan, Yaradan ise Veren iken Yaradan ile nasıl bir eşitlik olabilir? Ayet bu konuda şöyle der: “Efendi yücedir ve alçakta olanlar görecektir.” Eğer kişi kendini iptal ederse, hiçbir otorite onu Yaradan’dan ayıramaz ve o zaman “görecektir”, yani Hohma’nın [bilgeliğin] Mohin’i [ışıkları] ile ödüllendirilecektir.
“Ve yüce olan uzaktan bilecektir.” Gururlu olan -kendi otoritesi olan- kişi, eşitlikten yoksun olduğu için uzaktır.
Alçaklık kendini başkalarının önünde alçaltmak anlamına gelmez; bu alçak gönüllülüktür ve kişi bu çalışmada bütünlük hisseder. Alçaklık, dünyanın onu hor görmesi anlamına gelir. Tam da insanlar onu hor gördüğünde bu alçaklık olarak kabul edilir ve o zaman kişi herhangi bir bütünlük hissetmez, çünkü bu bir yasadır -insanların düşünceleri kişiyi etkiler. Dolayısıyla, insanlar onu takdir ederse, kişi kendini bütün hisseder ve insanların küçümsediği kişiler kendilerini alçak görürler.