Tevet 10, 1 Şubat 1928, Givat Şaul, Kudüs’te duydum
Kişi, “Eğer Ben babaysam, onurum nerede ve eğer Ben Efendi isem, benden korku nerede?” diye yazıldığı üzere, inancının yerinde olup olmadığına, yani korku ve sevgiye sahip olup olmadığına bakmalıdır. Ve buna “akıl” denir.
Ayrıca, kişinin kendisini memnun etmek adına hiçbir arzusu olmayacağını, kendisi için bir şey isteme düşüncesinin bile ortaya çıkmayacağını, tüm arzularının sadece Yaradan’a ihsan etmek olacağını görmeliyiz. Buna “kalp” denir ve “Merhametli Olan kalbi ister” sözünün anlamı da budur.