Purim, 14 Adar, Tav-Şin-Lamed-Zayin, 4 Mart 1977
Taştan kalp, kişinin ödül almamak üzere uğraşmasının kendisi için değerli olup olmadığını anlamak istemesi anlamına gelir. Kişi bunu anlayamaz çünkü bu bizim doğamıza aykırıdır, zira kendimiz için alma arzusuyla doğduk. Dolayısıyla, kişi mantık ötesi bir inançla yani, bu dereceye ulaşmanın nasıl mümkün olduğunu anlamasa da bunun Yaradan’ın bir armağanı olduğuna inanarak çalışmak zorunda olduğu anlamına gelir.
Buna “Yaradan ona yardım etmedikçe, bunun üstesinden gelemez” denir. Buna “Taştan kalbi kaldıracağım” denir. Yani, sadece Yaradan ona bu gücü verebilir, öyle ki beden ödül almadan çalışmayı kabul etsin. Ama insanın bakış açısından, sadece başlaması gerekir. Demek ki, eğer bir kişi bu dereceye ulaşmayı arzular ve bunu başarmak için Tora, Mitzvot [emirler] ve dua eylemlerini yerine getirirse, Yaradan ona yardım eder.
Ancak bundan önce, eğer aşağıdan bir uyanış yoksa, kişi bunun için yukarıdan yardım almaz. Buna “insanın çalışması” denir, bu da insanın yapması gereken şey anlamına gelir, zira bir duaya cevap vermek aşağıdan bir dua olup olmadığıyla ilgilidir, buna “MAN yükseltmek” denir, yani kişi sahip olduğu eksikliği yükseltir ve Yaradan’dan bu eksikliği gidermesini ister.
Dolayısıyla, kişinin ödül almadan çalışamayacağı bir eksikliği varsa, Yaradan ona Mayin Duhrin [MAD] verir, bu da eksikliğin giderilmesi yani Yaradan’ın ona bu gücü vermesidir. Ancak, eğer bir kişi bunu talep etmezse, yani ödül almak için çalışamamaktan bahsetmezse, o zaman bir eksikliğin doldurulmasından bahsedemeyiz.
Kişinin buna “eksiklik” denildiğini hissedebilmesi için, bu konuda özel bir eğitim almış olması gerekir. Aksi takdirde, bunun “eksiklik” olarak adlandırıldığını hissetmeyiz. Kişi sadece ışığın azalmasının eksikliğini hisseder, yani Tora’dan ve duadan olması gerektiğini anladığı şekilde zevk almaz. Ancak bir Kli’nin [kabın] eksikliği ve bunun gerçek eksiklik olduğu, herkese bu duygu verilmez.
Bu nedenle dünya sadece ışık eksikliği konusunda eğitilir, Kli eksikliği konusunda değil, zira ışığın onda parlayabilmesi için bir Kli’ye sahip olması gerekir, çünkü alma arzusu sadece hazzın yokluğunu hisseder, bu da alma kaplarıyla ilgilidir. Ancak bir Kli’nin yokluğu alma kaplarının tam tersidir. Dolayısıyla, kişi bunu doğal olarak hissetmez. Bu nedenle genel halkı bu eksiklik konusunda eğitmek mümkün değildir, ancak onlar daha ziyade ışık eksikliği konusunda eğitilirler.
Bu nedenle bu eksiklik özel bir eğitim gerektirir ve herkes bu şekilde eğitilemez. Aksine, yalnızca hakikat niteliğine sahip kişiler eğitilebilir.