1 Adar ayı olan on ikinci ayın on üçüncü günü, kralın buyruğu ve kararı uygulanmak üzere yaklaştığında, Yahudilerin düşmanları onlara egemen olmayı umarken, durum tersine döndü; Yahudiler kendilerinden nefret edenlere egemen oldular;
2 Yahudiler Kral Ahaşveroş’un bütün illerinde, kendilerine zarar vermek isteyenlere karşı koymak için kentlerinde toplandılar; kimse onlara karşı koyamadı; çünkü bütün halkların üzerine onlardan duyulan korku çökmüştü.
3 Eyaletlerin bütün prensleri, satraplar, valiler ve kralın işlerini yürütenler Yahudiler’e yardım ettiler; çünkü Mordekay’ın korkusu onların üzerine çökmüştü.
4 Çünkü Mordekay kralın sarayında büyük bir adamdı ve ünü bütün illere yayılmıştı.
5 Yahudiler bütün düşmanlarını kılıçtan geçirdiler, kılıçtan geçirip yok ettiler ve kendilerinden nefret edenlere istediklerini yaptılar.
6 Yahudiler Şuşan Kalesi’nde beş yüz kişiyi öldürüp yok ettiler.
7 Ve Parshandatha, ve Dalphon, ve Aspatha,
8 ve Poratha, ve Adalia, ve Aridatha,
9 ve Parmashta, ve Arisai, ve Aridai, ve Vaizatha,
10 Yahudiler’in düşmanı Hammedata oğlu Haman’ın on oğlunu öldürdüler; ama ganimete el sürmediler.
11 O gün Şuşan Kalesi’nde öldürülenlerin sayısı kralın önüne getirildi.
12 Kral, Kraliçe Ester’e şöyle dedi: ‘Yahudiler Şuşan Kalesi’nde beş yüz kişiyi ve Haman’ın on oğlunu öldürüp yok ettiler; peki kralın öteki illerinde ne yaptılar! Şimdi ne dilersen dile, yerine getirilecek; bundan sonra ne dilersen yerine getirilecek.
13 Bunun üzerine Ester, “Eğer kralın hoşuna giderse, Şuşan’daki Yahudiler’e bugün verilen buyruğu yarın da yerine getirmeleri için izin verilsin; Haman’ın on oğlu darağacında sallandırılsın” dedi.
14 Kral bunun yapılmasını buyurdu; Şuşan’da buyruk verildi ve Haman’ın on oğlu asıldı.
15 Şuşan’daki Yahudiler Adar ayının on dördüncü günü toplandılar ve Şuşan’da üç yüz kişiyi öldürdüler; ama ganimete el sürmediler.
16 Kralın topraklarında yaşayan öbür Yahudiler de bir araya gelip canlarını kurtardılar, düşmanlarından uzak durdular ve kendilerinden nefret edenlerden yetmiş beş bin kişiyi öldürdüler, ama ganimete el sürmediler.
17 Adar ayının on üçüncü günü dinlendiler, on dördüncü günü bayram ve sevinç günü yaptılar.
18 Şuşan’da yaşayan Yahudiler ayın on üçünde ve on dördünde toplandılar; ayın on beşinde dinlenip bayram ve sevinç günü yaptılar.
19 Bu nedenle, surlarla çevrili olmayan köylerde yaşayan Yahudiler Adar ayının on dördüncü gününü sevinç, şölen, iyi bir gün ve birbirlerine armağanlar gönderme günü olarak kutlarlar.
20 Mordekay bunları yazıp Kral Ahaşveroş’un yakın ve uzak bütün illerindeki Yahudiler’e mektuplar gönderdi,
21 onlara her yıl Adar ayının on dördüncü ve on beşinci günlerini kutlamalarını buyurdu,
22 Yahudiler’in düşmanlarından kurtuldukları günleri, kederden sevince, yastan güzel bir güne dönüştürdükleri ayı şölen ve sevinç günleri yapsınlar, birbirlerine paylar, yoksullara armağanlar göndersinler diye.
23 Yahudiler de başlangıçta söyledikleri ve Mordekay’ın kendilerine yazdığı gibi yapmaya başladılar;
24 Çünkü bütün Yahudiler’in düşmanı olan Agagalı Hammedata oğlu Haman, Yahudiler’i yok etmek için planlar yapmış, onları gözden düşürmek ve yok etmek için pur, yani kura atmıştı;
25 Ama kadın kralın huzuruna çıkınca, kral Yahudiler’e karşı tasarladığı bu kötü planın kendi başına dönmesini, kendisinin ve oğullarının darağacında asılmasını buyurdu.
26 Bu nedenle bu günlere Pur adından ötürü Purim dediler. Bu mektubun bütün sözlerinden, bu konuda gördüklerinden ve kendilerine gelenlerden ötürü,
27 Yahudiler her yıl bu iki günü yazıldığı gibi ve belirledikleri zamanda kutlamayı kendilerine, soylarına ve kendilerine katılan herkese bir borç bildiler;
28 Bu günler her kuşakta, her ailede, her ilde ve her kentte hatırlansın ve kutlansın; Purim günleri Yahudiler’den ve onların soyundan hiç eksilmesin, anısı yok olmasın.
29 Bunun üzerine Avihay kızı Kraliçe Ester’le Yahudi Mordekay, Purim’le ilgili bu ikinci mektubu onaylamak üzere bütün yetkilerini kullanarak her şeyi yazdılar.
30 Ahaşveroş’un krallığının yüz yirmi yedi iline, bütün Yahudiler’e esenlik ve doğruluk dolu sözler içeren mektuplar gönderdi,
31 Yahudi Mordekay’la Kraliçe Ester’in kendilerine buyurdukları, kendileri ve soyları için belirledikleri oruç ve ağıt konularına uygun olarak, Purim günlerini belirledikleri zamanda kutlamalarını buyurdular.
32 Ester’in buyruğu Purim’le ilgili bu konuları onayladı ve bunlar kitaba yazıldı.