Bilgelerimiz şöyle der: “Ölüyü gelinin önünden ve her ikisini de İsrail kralının önünden geçirmek” (Ketubot 17a).
Bunu etik açıdan sorgulamalıyız. Bu ifade bize Yaradan çalışmasının düzenini gösterir:
1) İlk olarak, insanın kalbindeki kötülüğü ortadan kaldırmalıyız. Bu, “Yaşamlarında kötülere ‘ölü’ denir.” cümlesinde olduğu gibidir. Bu nedenle, kötü olan ölü olarak kabul edilir.
2) Sonra geline gideriz. “Sevdiğim, geline doğru git” diye yazıldığı gibi, geline Şehina [Kutsallık] denir. Bu inançla ilgilidir, zira kötülüğü ortadan kaldırmadan önce, “gelin” olarak adlandırılan inançla ödüllendirilemeyiz.
3) “Her ikisi de İsrail kralının önünde.” Bu Tora’dır, çünkü Tora “kral” olarak adlandırılır ve inanç “cennetin krallığı” veya “cennet korkusu” olarak adlandırılır, bu da cennetin krallığının yükünü kabul etmek anlamına gelir, çünkü ancak Malhut’u [krallığı] almakla ödüllendirildikten sonra Tora ile ödüllendirilebiliriz.
Ayrıca, Yaradan çalışması için hazırlık sırasına göre bir başka şekilde yorumlamalıyız. O zaman sıralama şöyledir: 1) Tora, “İsrail’in kralı” olarak adlandırılır, 2) gelin, “inanç” olarak adlandırılır ve 3) gidip ölüleri gömeriz.
Hazırlık sırasına göre, Yaradan çalışmasına başladığımızda, Tora ile başlamalıyız, yani Tora’yı öğrenmeliyiz. Başladığımızda, Lo Lişma’da başlamalıyız [O’nun rızası için değil] ve Lo Lişma’dan, Lişma’ya [O’nun rızası için] geliriz, çünkü içindeki ışık kişiyi ıslah eder. Daha sonra, Tora’nın kendisini ıslah etmesi amacıyla kişi Tora öğrendiğinde, inançla ödüllendirilir, zira inanç iyi, karşıtı ise kötü olarak kabul edilir.
Sonrasında, kişi inançla ödüllendirildiğinde, içindeki ölüyü çıkarabilir, çünkü o zaman bilgelerimizin dediği gibi (Şabat [Sebt] 105b), “İnsanın bedeninde bulunan yabancı Tanrı hangisidir? O kötü eğilimdir” ve sonra bilgelerimizin Kral Davud için söylediği gibidir, “Ve içindeki kötülüğün kökünü kazıyacaksın” diye gözlemler, oruç tutarak onu öldürür.
Bundan sonra yeni bir düzen başlar, çünkü kötülüğün kökünü kazıyan kişi cennet korkusuyla ödüllendirilir, zira ilk anlayış “günah korkusu” anlamında “inanç” olarak adlandırılır ve inancın ikinci niteliğine de “cennet korkusu” denir.
Daha sonra, “İsrail’in kralı” olarak adlandırılan Tora ile ödüllendiriliriz ve cennet korkusunun inancına “İsrail’in meclisi” denir. Bu konuda, “Tora öğrenmek hepsi için eşittir” denmiştir, çünkü bir gelini kabul etmek ve ölüleri çıkarmakla ödüllendirilmeden önce Tora ile ödüllendirilmemiz mümkün değildir.