Duydum
Bir ıslah olan gizliliğe gelince, eğer bu olmasaydı, insan hiçbir bütünlüğü edinemezdi, zira o zaman konunun önemini edinmeye layık olmazdı. Ancak gizlilik olduğunda, o şey kişi için önemli hale gelir. Kişi, önemi gerçekte olduğu gibi takdir edemese de, gizlilik ona liyakat kazandırır. Kişi gizliliği hissettiği ölçüde, içinde bir önem temeli oluşur.
Bu, tıpkı bir merdivenin basamakları gibidir. Kişi, belirlenen yere varana dek basamak basamak tırmanır. Bu, kişinin en azından dayanabileceği bir önem ölçüsüne ulaştığı anlamına gelir. Gerçi O’nun gerçek önemi ve yüceliği ölçülemez ama yine de kişinin sebat etmesine yetecek bir ölçüdür bu.
Ne var ki, gizlilik kendi başına gizlilik sayılmaz. Gizlilik, talep ile ölçülür. Bir şeye olan talep ne kadar büyükse, gizlilik de o kadar belirgin hale gelir. Ve şimdi “Tüm yeryüzü O’nun ihtişamıyla doludur” sözlerinin anlamını anlayabiliriz. Her ne kadar buna inanıyor olsak da, gizlilik hâlâ tüm yeryüzünü doldurmaktadır.
Geleceğe dair şöyle yazılmıştır: “Çünkü Ben, … onun çevresinde ateşten bir duvar olacağım ve onun ortasında ihtişam olacağım.” Ateş, gizlilik anlamına gelir. Ama yine de ihtişam onun ortasındadır, yani o zaman ihtişam ifşa olacaktır. Çünkü o zaman da gizlilik olacak, ancak talep çok büyük olacaktır. Aradaki fark şudur: Şu anda gizlilik vardır, fakat talep yoktur. Bu nedenle bu, “sürgün” olarak adlandırılır. Ancak daha sonra, gizlilik olmasına rağmen, talep de olacaktır ve önemli olan da budur – yalnızca talep.